Óvænt vandamál ættleiddra

 Hún kom um daginn, konan sem ég bað um að ættleiða mig!

Hún sagðist vera komin að sækja mig, mér leið eitt augnablik eins og um árið þegar ég var fimm ára og í pössun hjá frænku minni sem fór með mig á kaffihús og fulli kallinn spurði mig hvort hann mætti eiga mig..... Flissaði svo heimskulega og fór undan í flæmingi sagðist ekki vera búin að pakka.....

Hvað segi ég foreldrum mínum, sem vita ekki betur en að ég sé bara happí með þau, þrátt fyrir að þau hafi aldrei tekið mig með til Nýja Sjálands eða Ástralíu?

Hvernig kynni ég nýju foreldrana fyrir börnunum sem vita ekki betur en að þau geti verið þokkalega ánægð með ömmu sina og afa?

Get ég sloppið fyrir horn með að eiga tvö pör af foreldrum?

Spennan magnast!!! Fylgist með næsta þætti!!

 

Athugasemdir

[Guðríður Hrefna Haraldsdóttir, 31.3.2007 kl. 15:52]

Vá ... ég fylgist spennt með!

[Guðný Anna Arnþórsdóttir, 31.3.2007 kl. 21:12]

Vá, ég líka.....

[Jenný Anna Baldursdóttir, 1.4.2007 kl. 15:37]

Hm, drífðu þig bara og talaðu við foreldrana þegar þú ert komin niðureftir.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 2.4.2007 kl. 10:23]

Já ég ætla að fylgjast vel með þessu.  Það verður spennandi.   Útskýringar geta komið seinna, þegar fólkið hefur aðeins áttað sig hehehee....