Endur fyrir löngu..

..þegar ég var nýkomin með bílpróf, var ég að keyra uppi í sveit þegar vegalöggan stoppaði mig. Já - Vegalöggan - sagan byrjaði jú á: "Endur fyrir löngu..." Muniði eftir vegalöggunni? Það var svona lögga sem keyrði þjóðvegina. Þeir voru á öðruvísi bílum og allt. En sumsé þar sem ég keyrði þjóðveginn, sem var ekki einu sinni malbikaður, mætti ég vegalöggunni og þeir flippuðu ljósunum á mig sem þýddi að þeir vildu að ég stoppaði. Mér brá ógurlega, negldi niður á miðjum veginum, þannig að þeir urðu að stoppa hálfir úti í skurði, vippaði mér út og gargaði á þá: "Hvað á það að þýða að vera að stoppa mann hér, langt uppi í sveit um há bjartan dag?" Það varð eitthvað fátt  um svör frá þeim og síðan hef ég ekki verið stoppuð hvorki af vegalöggu né öðrum löggum. Ég hef grun um að uppi á vegg á skrifstofu Vegalöggunnar hangi mynd af mér með svona striki yfir... þið vitið - svona... hunde må ikke medtages striki. Ég get hins vegar ekki ímyndað mér hvar þessi skrifstofa er núna og hjá hverjum myndin hangir.

En þetta var nú bara svona útúrdúr. Ég hef verið að vinna á Bókasafninu í Þorlákshöfn í sumar. Þetta er, held ég, einhver sú skemmtilegasta vinna sem ég hef unnið en nú er skólinn hafinn á nýjan leik og ég sit í strætó og bíð spennt eftir að strætókonan segi: Næsta stopp er Háskóli Íslands :)

Farþegunum bregst ekki bogalistin að halda upp skemmtuninni og ég held ótrauðáfram að safna efni í bókina: Ég og skrýtna fólkið í Strætó.

Lífið er bjútífúl.