Pulsan og bjallan

Á árum mínum sem skvísa í Reykjavík, fór ég einu sinni sem oftar í bæjarins beztu og keypti mér pulsu – eins og Clinton – nema mín var með öllu og hann er ekki skvísa

 

Strunsaði svo, eins og skvísum einum er lagið. að rauðu bjöllunni minni, setti kókglasið á toppinn, settist inn og brunaði af stað – og þóttist ekki taka eftir því þegar kókglasið þeyttist ofan af toppnum út í umferðina.

Cool


« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband